[Uwaga redaktorów: To zostało napisane przez Justina M. Jacobsona, Esq.]
Podczas gdy większość muzyków marzy o podpisaniu wielkiego "kontraktu płytowego", dawno minęły czasy, kiedy szef wytwórni uczestniczył w koncercie i podpisywał kontrakt z artystą na podstawie jego występu. W dzisiejszych czasach zdarza się to tylko w filmach lub w telewizji. Zamiast tego, dzisiejszy przemysł muzyczny przesunął się w kierunku większej zależności od wrażenia, obecności i śledzenia artysty w mediach społecznościowych. Koncentruje się on również na liczbie platform muzycznych, na których grają talenty i innych czynnikach niezwiązanych z rzeczywistą jakością muzyki, a zamiast tego skupia się na postrzeganej przez artystę wartości marketingowej i komercyjnej.
W ostatnich latach główne transakcje nagraniowe podpisywane były przez osoby, które wygenerowały własny niezależny marketing "buzz", w tym tych, którzy rozpoczęli własną popkulturową referencję, jak "Cash Me Outside", jak również tych, którzy stworzyli własny niezależny sukces. W przeciwieństwie do nich, są też artyści, którzy rozwijają się niezależnie, bez żadnej znaczącej wytwórni czy pomocy dystrybutora. Jest to rzadka sytuacja i zazwyczaj pojawia się tylko wtedy, gdy artysta dba o to, by wszystkie jego potencjalne strumienie dochodów były odpowiednio utrzymane i ugruntowane, jak na przykład Chance The Rapper.
Bez względu na to, czy artysta zyskuje sławę poprzez tworzenie własnego fenomenu popkultury, czy też poprzez samodzielne rozwijanie podążania za artystą do poziomu, który może osiągnąć samodzielnie, każdy muzyk, który jest zainteresowany możliwością rzeczywistego "podpisania" z firmą fonograficzną, musi najpierw upewnić się, że jego infrastruktura muzyczna jest w porządku.
Jest to szczególnie ważne, ponieważ większość artystów uważa, że są gotowi podpisać umowę, jednak w rzeczywistości artysta może nawet nie posiadać wszystkich praw do materiału, o którym sądzi, że to robi. Oznacza to, że muzyk na ogół nie miałby nawet tych praw, których wymaga umowa, aby umowa została właściwie wykonana przez artystę.
Wydaje się sprzeczne z intuicją założenie, że wytwórnia lub inny zewnętrzny dystrybutor muzyki świadomie podejmowałby się, nie mówiąc już o zawarciu umowy, która potencjalnie mogłaby narazić ich na odpowiedzialność. Dlatego też rozsądne jest, aby przed zawarciem jakiejkolwiek umowy ze stroną trzecią, w szczególności z wytwórnią fonograficzną lub innym dystrybutorem muzycznym, muzyk upewnił się, że posiada wszystkie prawa do materiału, który artysta uważa i twierdzi, że posiada.
Oznacza to, że przed pozyskaniem, przedłożeniem lub innym poszukiwaniem oferty w zakresie publikacji, nagrywania lub rozpowszechniania muzyki muzyk powinien upewnić się, że jego własna infrastruktura działalności muzycznej jest we właściwym porządku. Może to obejmować utworzenie podmiotu gospodarczego, takiego jak korporacja lub spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (L.L.C.). Sposoby wykorzystania i potencjalne korzyści takiej jednostki są opisane w dalszej części niniejszego dokumentu.
Rozsądne jest również, aby muzyk zadbał o to, by wybrana przez niego nazwa wykonawcy była chroniona i jasna. Choć może się to wydawać proste, wielu muzyków nie szuka i nie chroni odpowiednio podstawy całej swojej kariery muzycznej, swojego nazwiska wykonawcy. Ogólnie rzecz biorąc, znak towarowy chroni konkretną nazwę handlową, w tym wykonawcę lub nazwę zespołu muzycznego.
Idealnym rozwiązaniem jest upewnienie się, że nazwa jest jasna przed próbą zawarcia umowy z osobą trzecią wykorzystującą tę potencjalnie naruszającą prawo nazwę. Ten błędny krok może narazić muzyka na potencjalną odpowiedzialność strony umowy, jeśli inna strona z większymi prawami podejmie próbę wyegzekwowania ich od wytwórni. Bardziej dogłębna analiza znaków towarowych, ponieważ odnoszą się one do branży muzycznej, jest dostępna tutaj.
Ponadto artysta powinien zapewnić, że osobiście jest właścicielem lub podmiotem gospodarczym, który utworzył i jest jego właścicielem, faktycznie posiada pełne prawa do gotowej muzyki, którą artysta zamierza wydać i licencjonować. Rozsądny sposób postępowania polega na tym, aby wszystko, czego artysta sam nie stworzył, było przydzielone lub w inny sposób licencjonowane artyście rozrywkowemu. Odnosi się to do wszelkich wkładów osób trzecich do gotowej muzyki i zazwyczaj odbywa się poprzez zawarcie pewnego rodzaju umowy cesji praw, licencji i/lub "utworu do wynajęcia".
Krótko mówiąc, umowa udzielałaby licencji lub w inny sposób cedowałaby cały interes i prawa autorskie, które osoba trzecia posiada w danym utworze, na drugą stronę umowy. Może to dotyczyć wszystkich producentów, wokalistów, autorów tekstów piosenek, inżynierów lub mikserów, którzy wnoszą materiał do gotowego utworu i nagrania.
Ta sama koncepcja odnosi się również do wszystkich fotografów, kamerzystów, projektantów stron internetowych, logotypów, marketingowych i innych materiałów promocyjnych, którzy przyczyniają się do powstania gotowej pracy twórczej, w tym piosenki, wideo, fotografii, logotypu, okładki albumów, strony internetowej lub innych obrazów. Bardziej dogłębne spojrzenie na korzyści płynące z ochrony praw autorskich dla gotowego utworu jest dostępne tutaj.
Artysta powinien również znać warunki każdej umowy lub dokumentu, który podpisuje. Dotyczy to również sytuacji, gdy artysta zawiera umowę produkcyjną lub inną umowę "demo" z osobą trzecią, np. producentem lub właścicielem studia nagrań. W wielu z tych sytuacji umowa przyznaje producentowi lub właścicielowi studia wyłączne prawa do stworzonego materiału i może jedynie udzielić artyście licencji na korzystanie z nagrania lub nawet mniejszej jego liczby. Ponieważ artysta zakłada, że jest właścicielem praw do tworzonej przez siebie muzyki, konieczne jest zapewnienie, że dokumentacja podpisana przez artystę to zapewnia.
Wreszcie, zapewnienie, że artysta ma wokół siebie właściwych profesjonalistów może być różnicą między sukcesem a porażką. Właściwi profesjonaliści, w tym osobisty kierownik, agent rezerwacji, kierownik biznesowy i prawnik, może otworzyć wiele drzwi, podczas gdy niewłaściwi profesjonaliści mogą poważnie ograniczyć zdolność artysty do sukcesu i pomyślności. Dlatego rozsądnie jest zrozumieć, co profesjonalista, taki jak osobisty kierownik, może zapewnić artyście. Szczegółowe spojrzenie na menedżerów talentów jest dostępne tutaj.
Gdy muzyk upewni się, że posiada wszystkie prawa, których wymaga umowa, artysta może być gotowy do rozpoczęcia "zakupów" dla dystrybutora muzyki. Istnieje wiele zmiennych, które odnoszą się do zbywalności każdego artysty i jego potencjału do osiągnięcia sukcesu, a wszystkie z nich znajdują się poza zakresem tego artykułu. Ostatecznie, artysta powinien być świadomy, że choć może wierzyć, że jest gotowy do "podpisania umowy"; jeśli nie podpisał umowy i nie zapewnił sobie odpowiednich praw do materiału, który chce kupić, to nie może nawet podpisać umowy, którą może mu przedstawić.
Ten artykuł nie jest przeznaczony do porad prawnych lub biznesowych, jak adwokat lub inny profesjonalista specjalizujący się w tej dziedzinie powinny być konsultowane.
Justin M. Jacobson jest adwokatem ds. rozrywki i mediów w The Jacobson Firm, P.C. w Nowym Jorku. Prowadzi również firmę Label 55 i wykłada biznes muzyczny w Institute of Audio Research.
Tags: adwokat prawo autorskie z udziałem prawny llc kontrakt płytowy umowa płytowa znak towarowy