Ten artykuł został napisany przez Justina Jacobsona, Esq. UPDATE: Sprawdź część 2 tej serii tutaj. ]
W poprzedniej dwuczęściowej serii zbadaliśmy tradycyjny związek kompozytora z wydawnictwem muzycznym, w tym przeanalizowaliśmy kilka standardowych klauzul, które artysta mógłby znaleźć w wielu aranżacjach wydawniczych. W tej pierwszej części przeanalizujemy kilka innych relacji umownych, które mogą istnieć pomiędzy wydawcą muzycznym a autorem piosenek, w tym umowę administracyjną, umowę o współwydawaniu i umowę o subwydawaniu.
Umowy administracyjne
Administracyjne "porozumienie" jest jednym z prostszych związków w świecie wydawnictw muzycznych. W takim układzie autor piosenek nie przenosi żadnych praw wydawniczych ani własnościowych do swoich kompozycji na wydawcę muzycznego lub inną osobę trzecią. Zamiast tego twórca zachowuje te prawa i jedynie zawiera ze stroną trzecią umowę o pełnienie funkcji "administratora" przez określony czas.
Administrator ma za zadanie załatwić formalności związane z eksploatacją utworu muzycznego, a także chronić i egzekwować prawa do utworu. Do spraw, w których administrator pomaga, można zaliczyć rejestrację utworów w odpowiednich organizacjach praw autorskich, rejestrację gotowych utworów w amerykańskim urzędzie ds. praw autorskich, prowadzenie ksiąg i ewidencji, negocjowanie i wydawanie licencji innym stronom na utwór oraz pobieranie wszelkich honorariów autorskich uzyskanych na terytoriach, do których ochrony uprawniony jest utwór.
Zasadniczo, administrator zajmuje się wszystkimi pracami papierkowymi związanymi z licencjonowaniem i monetyzacją utworu w zamian za określoną opłatę lub procent zarobków. Opłata ta nazywana jest "opłatą administracyjną" i wynosi zazwyczaj 5-15% dochodu generowanego z utworów muzycznych. Jednakże w niektórych przypadkach opłata administracyjna może być większa lub mniejsza, w zależności od zakresu usług świadczonych przez stronę trzecią na rzecz autora utworu. Czasami firma może wypłacić właścicielowi zaliczkę w zamian za prawo administracyjne. Zaliczka ta jest wtedy zazwyczaj zwracana z kwot pobieranych przez administratora.
Dodatkowo, tego rodzaju porozumienia administracyjne są zazwyczaj wyłączne dla tej konkretnej strony. Oznacza to, że administrator będzie jedynym podmiotem posiadającym tego rodzaju prawa; oznacza to zatem, że żadna inna strona nie może wydawać licencji ani pobierać żadnych opłat licencyjnych za publikację tych samych utworów od pisarza. Umowa może dotyczyć konkretnego utworu, kilku kompozycji lub całego katalogu muzycznego artysty.
Umowy o wspólnym wydawaniu
W sytuacjach, gdy autor piosenek i wydawca muzyczny pragną bardziej rozbudowanej relacji, odpowiedni może być układ współwydawniczy. Jedną z głównych różnic pomiędzy administracyjnym "układem" a "układem" współwydawniczym jest to, że w umowie współwydawniczej wydawca i wydawca muzyczny mogą być współwłaścicielami praw autorskich do utworów. W praktyce oznacza to, że wydawca muzyczny działa zarówno jako tradycyjna firma wydawnicza, jak i administrator utworów.
Ten rodzaj transakcji różni się od większości tradycyjnych transakcji wydawniczych i jest generalnie bardziej korzystny dla autora piosenek. Dzieje się tak dlatego, że umowa zapewnia pisarzowi cały jego udział w kompozycji, jak również procentowy udział "wydawcy". Oznacza to, że pisarz może potencjalnie mieć 100% udziału autora piosenek i 50% udziału wydawniczego w jednym utworze. Patrząc na cały podział wydawniczy utworu, oznacza to, że pisarz otrzymuje 100% "udziału twórcy" w przychodach wydawniczych, co stanowi równowartość 50% łącznych przychodów wydawniczych z utworu oraz 50% udziału wydawcy w przychodach wydawniczych, co stanowi pozostałe 50% przychodów wydawniczych uzyskanych z eksploatacji utworu. W konsekwencji, zamiast 50%, pisarz będzie uzyskiwał 75% przychodów.
Ponadto, umowa o współwydawaniu może być wykorzystana, gdy dwóch lub więcej autorów piosenek współpracuje ze sobą w celu stworzenia piosenki. Prawa autorskie do stworzonego "utworu wspólnego" są początkowo współwłasnością autorów praw autorskich; jednak gdy każdy z autorów przenosi swój udział na swoją firmę wydawniczą, wówczas wydawcy stają się współwłaścicielami praw autorskich do utworu. Dlatego też w wielu sytuacjach, zwłaszcza gdy zaangażowanych jest wielu uznanych artystów, kompozycja jest często własnością i/lub jest administrowana przez dwóch lub więcej wydawców, ponieważ każdy z nich ma zazwyczaj własny układ publikacji muzycznej.
Ogólnie rzecz biorąc, każdy ze współwłaścicieli ma prawo do przyznania niewyłącznych praw do całego utworu osobie trzeciej, bez wiedzy lub zgody drugiego właściciela. To niewyłączne przyznanie praw jest ograniczone do eksploatacji na stronie United States; podobnie jak w krajach spoza United States, może się różnić i zamiast tego może wymagać zgody wszystkich współwłaścicieli utworu na wydanie jakichkolwiek licencji stronom trzecim. W przypadku wydania licencji niewyłącznej przez jedną ze stron, strona ta musi rozliczyć się i dokonać płatności na rzecz pozostałych współwłaścicieli w ich proporcjonalnych udziałach w utworze.
W umowach o współwydawaniu, ważną decyzją pomiędzy różnymi wydawcami, że współwłaścicielami jednego utworu może być ten, który będzie wyłącznie "administrował" tym utworem. Dzieje się tak dlatego, że administrowanie jest cennym prawem, jak gdyby jeden z wydawców pobierał cały dochód z piosenki, to firma ta może następnie zarabiać odsetki od pobranych kwot do dnia, w którym jest zobowiązana do zapłaty tantiem na rzecz drugiego wydawcy i autorów. Dlatego dobrym pomysłem jest wydanie licencji na wyłączność administratora.
W kolejnej transzy przyjrzymy się potencjalnym możliwościom administracyjnym w ramach umowy współpublikacji, jak również zbadamy możliwości pod-publikacji. Ważne jest, aby mieć świadomość, że każdy z nas ma inne wymagania, dlatego najlepiej jest skonsultować się z wykwalifikowanym prawnikiem lub specjalistą przy ustalaniu najlepszego sposobu postępowania dla danego muzyka.
Niniejszy artykuł nie jest przeznaczony do udzielania porad prawnych, gdyż należy zasięgnąć opinii prawnika specjalizującego się w tej dziedzinie.
Justin Jacobson jest adwokatem ds. rozrywki i mediów w The Jacobson Firm, P.C. w Nowym Jorku. Prowadzi również firmę Label 55 i wykłada biznes muzyczny w Institute of Audio Research.
Tagi: umowy o administrowanie umowy współpublikowanie z udziałem publikacja sub-publikacja