Co to jest prawo autorskie?
Prawo autorskie daje właścicielowi wyłączne prawo do danego utworu na czas określony. Aby utwór mógł zostać uznany za "podlegający prawu autorskiemu", musi być oryginalny i utrwalony w materialnej formie, takiej jak nagranie dźwiękowe zarejestrowane (dołączone do) na płycie CD lub utwór literacki wydrukowany (dołączony do) na papierze. Istnieje wiele utworów objętych prawami autorskimi; niektóre z nich to oryginalne utwory literackie, dramatyczne, choreograficzne, muzyczne, audiowizualne i inne graficzne utwory artystyczne. Niektóre z nich to poezja, powieści, filmy, piosenki, programy komputerowe, choreografia taneczna, sztuka piękna, komiksy, dzieła rzeźbiarskie i architektoniczne. Oznacza to, że logo zespołu, okładki albumów, fotografowie i teledyski mogą być potencjalnie chronione.
Prawo autorskie nie chroni faktów, idei, systemów ani metod działania. Prawo autorskie nie chroni również tytułów piosenek, nazw zespołów ani sloganów. Oznacza to, że artysta nie może chronić praw autorskich do nazwy zespołu lub tytułów piosenek. Zamiast tego, osoba fizyczna może ubiegać się o ochronę znaku towarowego w odniesieniu do konkretnego wykonawcy, nazwy zespołu lub nazwy piosenki. Podstawy ochrony znaków towarowych zostaną omówione w osobnym artykule.
Jakie są prawa autorskie w muzyce?
Muzyka jest wyjątkowa, ponieważ każdy utwór posiada dwa prawa autorskie. Jedno z nich to prawo autorskie do utworu, czyli kompozycji muzycznej, która składa się z tekstu i muzyki bazowej (beat, instrumentalna). Drugie to prawa autorskie do samego nagrania dźwiękowego lub "nagrania głównego". Na przykład, "All Along The Watchtower" został pierwotnie napisany i skomponowany przez Boba Dylana. Został on następnie wykonany i "objęty" przez kilku artystów, w tym Jimiego Hendrixa. W tej sytuacji prawa autorskie do leżącej u jego podstaw kompozycji muzycznej (tekstu i aranżacji muzycznej) należą do Boba Dylana (lub jego firmy wydawniczej); natomiast prawa autorskie do konkretnego nagrania dźwiękowego, takiego jak wersja tego utworu Jimi Hendrix, należą do Jimiego Hendrixa (lub jego wytwórni).
Co robi Copyright?
Właściciel praw autorskich otrzymuje pięć wyłącznych praw do stworzonego przez siebie utworu. Prawo to przysługuje zarówno właścicielowi, jak i uprawnionym osobom trzecim: (1) zwielokrotniania utworu (tj. mechanicznego odtwarzania muzyki na płytach CD, do pobrania i na winylu); (2) rozpowszechniania utworu (tj. przesyłania strumieniowego lub udostępniania muzyki publicznie w inny sposób); (3) przygotowywania utworów pochodnych; (4) publicznego wykonywania utworu (tj. w koncercie lub w radiu); oraz, (5) publicznego wystawiania utworu. Oznacza to, że właściciel ma wyłączne i wyłączne prawo do publicznego rozpowszechniania kopii utworu w drodze sprzedaży, najmu lub dzierżawy oraz do publicznego wykonywania lub wystawiania utworu, na przykład sprzedaży kopii powieści lub publicznego odtwarzania nagrania muzycznego w restauracji.
Na przykład, wyłączne prawo do powielania utworu uniemożliwia fanowi, który zakupił płytę CD artysty, tworzenie i dystrybucję jego kopii do innych. Ponadto prawo do zezwalania lub przygotowywania utworów pochodnych daje właścicielowi praw autorskich prawo do produkowania lub zezwalania innej stronie na tworzenie remixu (utworu pochodnego) oryginalnego chronionego utworu, ponieważ remix ten byłby uważany za nową aranżację oryginalnego utworu.
Dodatkowo, w celu wykonania nagrań, ściągnięcia, taśm i płyt CD, strona wymaga mechanicznej licencji od strony, która jest właścicielem praw autorskich do podstawowego składu muzycznego. Do czasu pierwszego publicznego wydania utworu muzycznego, kompozytor i wydawca mają pełną kontrolę nad wydawaniem licencji. Jednakże, po tym pierwszym wydaniu, każdy może stworzyć swoją wersję utworu (utwór "okładkowy") poprzez uiszczenie ustawowych opłat i uzyskanie obowiązkowej licencji mechanicznej.
Licencja przymusowa" to taka, która nie może być odrzucona przez songwritera (lub wydawcę), tzn. nie wymaga zgody songwritera na nagranie jego piosenki. Na stronie United States, Agencja Harry Fox jest czołową agencją zajmującą się prawami mechanicznymi. Administruje ona i wydaje licencje przymusowe oraz pobiera i rozdziela opłaty licencyjne z tytułu mechanicznej opłaty licencyjnej pomiędzy odpowiednie strony.
Czy potrzebujesz informacji o prawach autorskich?
Wiele płyt CD, DVD, czasopism, stron internetowych lub innych prac graficznych zawiera informację o prawach autorskich zawierającą symbol ©, wraz z nazwą i rokiem (np. © 2018, Justin M. Jacobson). Nazwa odnosi się do właściciela praw autorskich, a rok oznacza rok, w którym utwór został stworzony. W przeszłości, zanim autor mógł ubiegać się o ochronę praw autorskich, chroniony utwór musiał być rozpowszechniany publicznie wraz z informacją o prawach autorskich. Jednak tak się już nie dzieje, ponieważ twórca otrzymuje ochronę, gdy tylko utwór jest "utrwalony" (napisany lub nagrany w jakiejś formie).
Kto jest właścicielem praw autorskich i na jak długo?
Własność praw autorskich należy do "autora" utworu, który jest typowym twórcą oryginalnym. W przypadku wszystkich utworów powstałych w dniu 1 stycznia 1978 r. lub po tej dacie, ochrona praw autorskich trwa do końca życia autora plus siedemdziesiąt lat od jego śmierci. Pozwala to spadkobiercom właściciela na monetyzację utworów oprócz pierwotnego właściciela.
Utwór stworzony przez dwie lub więcej osób, które zamierzają połączyć lub w inny sposób połączyć swoje utwory w czasie tworzenia utworu, jest uważany za utwór wspólny. Oznacza to, że wspólne tworzenie musi być przygotowane "z zamiarem" połączenia różnych wkładów twórców "w nierozdzielne lub współzależne części jednolitej całości", przy czym każdy z autorów wnosi materiał, który "mógłby być niezależnie chroniony prawem autorskim".
Jednakże wkład każdego z autorów w końcową pracę nie musi być jednakowy, a autorzy nie muszą znajdować się w tym samym obszarze fizycznym lub tworzyć pracy w tym samym czasie (17 U. S. C. §§ 101, 201(a)). Czas trwania prawa autorskiego dla "utworu wspólnego" wynosi 70 lat od śmierci ostatniego żyjącego autora.
Inną pokrewną koncepcją prawa autorskiego jest doktryna "praca do wynajęcia". Oznacza to, że osoba fizyczna jest zlecana przez osobę trzecią, osobę fizyczną lub korporację, w celu stworzenia konkretnego utworu dla tej osoby trzeciej. Ta osoba trzecia jest wtedy właścicielem utworu stworzonego przez inną osobę (17 U.S.C. § 201 lit. b)).
Aby utwór został uznany za "utwór do wynajęcia", utwór chroniony prawem autorskim musi być przygotowany przez pracownika w zakresie jego zatrudnienia dla pracodawcy (17 U. S. C. § 101). Choć może się to wydawać oczywiste, analizę, kto jest uważany za "pracownika" i czy utwór został stworzony "w ramach" zatrudnienia pracownika, przeprowadza się indywidualnie dla każdego przypadku.
Ponadto utwór może być również uznany za "utwór do wynajęcia", jeżeli "utwór [jest] wyraźnie zamówiony lub zlecony do wykorzystania jako wkład do utworu zbiorowego, jako część filmu lub innego utworu audiowizualnego, jako tłumaczenie, jako utwór uzupełniający, jako kompilacja, jako tekst instruktażowy, jako test, jako materiał odpowiedzi na test, lub jako atlas", o ile "strony uzgodnią na piśmie, że utwór jest utworem do wynajęcia" (17 U. S. C. § 101). W przypadku utworów stworzonych do wynajęcia oraz utworów anonimowych i pseudonimowych, czas trwania prawa autorskiego wynosi 95 lat od pierwszej publikacji utworu lub 120 lat od stworzenia, w zależności od tego, który z tych okresów jest krótszy.
Jak uzyskać prawa autorskie do piosenki?
Chociaż Konwencja Berneńska, której sygnatariuszem jest United States , tworzy "uniwersalne prawo autorskie" lub prawo autorskie przy tworzeniu i publikacji dzieła, dzieło nie jest "zarejestrowane", dopóki nie zostanie faktycznie zarejestrowane w amerykańskim urzędzie ds. praw autorskich. Oznacza to, że wszystkie korzyści wynikające z posiadania praw autorskich nie są dostępne w Ameryce do momentu zarejestrowania praw autorskich.
Zarejestrowanie praw autorskich jest tak samo łatwe jak przygotowanie i złożenie wniosku do Urzędu Ochrony Praw Autorskich United States wraz z odpowiednią opłatą zgłoszeniową i kopiami materiału chronionego prawem autorskim. Po zarejestrowaniu utworu i wydaniu zaświadczenia, korzyści z rejestracji rozpoczynają się natychmiast i są wsteczne w stosunku do pierwotnej daty zgłoszenia.
Formalna rejestracja materiałów twórczych w amerykańskim urzędzie ds. praw autorskich w ciągu trzech miesięcy od momentu ich publicznego udostępnienia zapewnia dodatkowe, cenne korzyści dla właściciela utworu. Niektóre z tych korzyści polegają na tym, że utwór staje się obecnie przedmiotem publicznego zapisu i jest dostępny do wyszukiwania w Urzędzie ds. Praw Autorskich i Bibliotece Kongresu. Utwór musi być również zarejestrowany w celu wniesienia pozwu o naruszenie praw autorskich (17 U.S.C. § 411 lit. a)).
Co to jest naruszenie prawa autorskiego?
Jeżeli właściciel praw autorskich uważa, że jeden z jego chronionych utworów został naruszony przez inny, ten drugi może potencjalnie być odpowiedzialny za naruszenie praw autorskich. Naruszenie praw autorskich jest wykazywane przez właściciela, który udowadnia, że posiada ważne prawa autorskie do rzekomo naruszonego utworu, a strona dopuszczająca się naruszenia kopiuje jego oryginalne i istotne elementy.
Własność utworu jest na ogół wykazywana poprzez przedstawienie ważnego zaświadczenia o prawach autorskich wydanego przez U.S. Copyright Office lub innej dokumentacji potwierdzającej, że strona jest właścicielem danego utworu. "Kopiowanie" utworu jest zazwyczaj poparte albo bezpośrednim, albo pośrednim dowodem. Ponieważ dowody bezpośrednie pokazujące dowód na kopiowanie są rzadkością, właściciel praw autorskich musi zamiast tego oprzeć się na dowodach pośrednich, aby udowodnić, że strona naruszająca miała dostęp do rzekomo naruszonego utworu i że istnieją "prawdopodobne podobieństwa" między oryginalnym utworem a utworem rzekomo naruszającym. Szersza dyskusja na temat naruszenia praw autorskich znajduje się poza zakresem niniejszego tekstu.
Jeśli okaże się, że doszło do naruszenia praw autorskich do utworu właściciela praw autorskich, strona poszkodowana ma do dyspozycji różne środki zaradcze. Mogą oni uzyskać nakaz sądowy w celu zapobieżenia dalszemu naruszaniu prawa przez stronę, zajęcia i konfiskaty przedmiotów naruszających prawo, jak również odzyskania wszelkich rzeczywistych szkód i utraconych zysków poniesionych przez stronę nienaruszającą prawa (17 U.S.C. §§ 501, 503). Ponadto, jeśli właściciel złożył wniosek o rejestrację przed naruszeniem lub w ciągu trzech miesięcy od pierwotnej daty publikacji utworu, autor może być uprawniony do odzyskania rzeczywiście poniesionych szkód, odszkodowań ustawowych, jak również honorariów adwokackich. Wynagrodzenie pełnomocnika może nawet przewyższać wysokość rzeczywiście poniesionej przez właściciela praw autorskich szkody.
Co to jest Obrona przed naruszeniem praw autorskich?
Istnieje wiele sposobów obrony przed naruszeniem praw autorskich. Jednym z nich jest obrona, że późniejsze wykorzystanie jest "uczciwym wykorzystaniem" i nie narusza żadnych wyłącznych praw właściciela praw autorskich. Takie wyłączone "uczciwe użycie" może obejmować użycie w celach edukacyjnych, do komentowania lub krytykowania konkretnego utworu, do przekazywania wiadomości o utworze oraz do parodii istniejącego utworu.
Niniejszy Przewodnik Przetrwania nie jest przeznaczony jako porada prawna, ponieważ należy skonsultować się z prawnikiem specjalizującym się w tej dziedzinie.
Przez Justina Jacobsona, Esq.
