De in Boston geboren en getogen MC Michael Christmas (alias Michael Lindsey) heeft sinds de release van zijn debuutmixtape in februari 2014 veel lawaai gemaakt. Is dit kunst? (via TuneCore). Van blogliefde via nietjes als The Fader, Complex en XXL tot het delen van het podium met artiesten als Kendrick Lamar, Schoolboy Q en Action Bronson, het gaat snel met het krulhaar zelf-deprecerende rijm. Met diepgewortelde verwijzingen naar de Dave Chapelle Show en Arrested Development en een nooit aflatende zoektocht naar taco's, dabbles This Art? in luchtige humor als Kerstmis geconfronteerd wordt met de realiteit van 'blut en jong' zijn terwijl hij schijfjes van zijn verhaal deelt terwijl hij opgroeit in de buurt van Roxbury.
Aanvullende 2015 singles zoals "A.D.H.D. " en "F**k Wit Me" (via TuneCore) hebben bewezen dat Michael Christmas dit jaar geen tekenen vertoont die erop wijzen dat hij het laat afweten. Hij werkt aan een nieuw project en nam de tijd om met ons te praten over zijn rijmende stijl, het vinden van zijn baan en een stad die niet bekend staat om zijn hiphopsterren:
Ten eerste, gefeliciteerd met het succes van 2014 en Is This Art? Vertel ons eens hoe je als middelbare scholier in de hiphop bent gesprongen.
Michael Christmas: Ik ben in de 7e klas begonnen met mijn naschoolse programma. Ze hadden een "club" waar je kon leren om beats te maken en raps te schrijven. Ik nam daar mijn eerste nummer op en werd meteen verliefd op het rappen. Ik denk dat ik het daarom zo slecht deed op school, dat ik alleen maar zou schrijven als ik werk moest doen.
Je bent een kunstenaar die kan vloeien en schrijven zonder zichzelf al te serieus te nemen. Waarom denk je dat zelf-deprecisie en een gevoel voor humor je fans hebben verdiend op de manier waarop dat is gebeurd?
Ik denk dat het komt omdat we allemaal door deze dingen heen gaan en deze dingen voelen. Het geeft je het gevoel dat je niet alleen bent als iemand een probleem aankaart dat je hebt meegemaakt. Dat is waarom stand-up comedians zoveel liefde krijgen, ze brengen een lichtere kant aan de dagelijkse strijd die je kunt relateren.
Wat voor soort indiemarketing en promotie-inspanningen zijn er gedaan om de release van Is This Art? succesvol te maken?
Eerlijk gezegd wisten we gewoon dat we een geweldig project moesten maken. We hebben er
twee video's voor
uitgebracht en een heleboel hints met behulp van
Instagram-foto's van mij over geweldige kunstwerken, en toen hebben we het laten vallen. Het was een leuke roll-out en het deed echt goed voor mijn eerste tape.
Welke zakelijke of marketinglessen heb je onderweg geleerd?
Ik denk dat de beste marketingles die ik heb geleerd is om gewoon authentiek te zijn en uiteindelijk zul je het soort volgen krijgen dat je verdient. Veel jonge kunstenaars zullen zichzelf op een heel specifieke manier in de markt zetten om zo snel mogelijk een fanbase op te bouwen, maar uiteindelijk verliezen ze daardoor al vroeg hun identiteit. We hebben net een kwaliteitsvolle inhoud uitgebracht die mij als ik vertegenwoordigt en een behoorlijk coole fanbase heeft gevolgd.
Met uitzondering van MC's als Guru, Edo G & Mr LIF, staat Boston niet bepaald bekend om het uitkramen van grote namen. Hoe heeft het opgroeien in Roxbury invloed gehad op zowel uw schrijverschap als op uw carrièregroei en -ontwikkeling?
Een ding dat ik me niet realiseerde, totdat ik naar het westen verhuisde, was dat mijn muziek een invloed had op de Oostkust. Ik praat over bussen, treinen, hoekwinkels en dingen die ze aan de westkust minder hebben en waar ze niet over praten.
Iedereen kende mijn vader in Roxbury ook, dus ze vroegen altijd of ik zijn zoon was of hielden me tegen en zeiden: "Je lijkt precies op je vader." Dus ik heb me altijd veilig gevoeld, denk ik. Het was leuk! Meer dan wat dan ook dat ik uit Boston kom en er uit kom, besefte ik hoe graag mensen Boston willen zien winnen. Overal waar ik ga ontmoet ik mensen die blij zijn te zien dat het vooruit gaat.
Welk advies heeft u voor jonge MC's en producenten die proberen te breken in kleinere markten zoals Boston?
Op dit moment is een tijd in Boston waar de jongere kunstenaars zeer gemotiveerd en opgewonden zijn. Er is een echte energie in huis. Dus mijn advies is om andere kunstenaars te vinden die serieus zijn in de stad, (en ook goed en gemotiveerd), en relaties te blijven opbouwen. Dat is altijd al het probleem geweest: geen eenheid - maar ik denk dat we dat nu wel kunnen. Vooral deze zomer.
Je bent een goed voorbeeld van een kunstenaar die het zelf doet en snel beweegt. Wat voor rol heeft TuneCore gespeeld in het ontwikkelen van een grotere fanbase?
TuneCore is geweldig geweest, omdat het ons in staat heeft gesteld om mijn muziek naar luisteraars te brengen die misschien niet overal op blogs, Soundcloud, YouTube, etc. te vinden zijn, allemaal zonder de hulp van een label. We hebben alles benaderd met een onafhankelijke mentaliteit en
TuneCore geeft ons dat bereik dat we misschien nodig hadden om een deal te tekenen om anders te krijgen.
Het is duidelijk een behoorlijk groot jaar voor je geweest. Hoe heb je je persoonlijk aangepast, van het vrijgeven van je eerste mixtape tot het nationaal toeren en het ontvangen van de liefde van de grote muziekproducenten?
Ik heb me helemaal niet aangepast - ik ben gewoon zo blij om al deze gekke dingen te doen en te werken aan dit volgende project zodat ik me niet hoef aan te passen (lacht). Altijd op mijn tenen. Het leven is als een avontuur/prime-time sitcom.
Tags:
featuring
Hip Hop
indie
is dit kunst
michael christmas
tunecore
