Auteursrechten in de muziek afbreken

8 december 2016

Dit is een gastblog geschreven door Justin M. Jacobson, Esq. Justin is een entertainment en media-advocaat voor The Jacobson Firm, P.C. in New York City. Hij runt ook Label 55 en doceert muziekbusiness aan het Institute of Audio Research. ]

 

We hebben al eerder onderzocht wat de redenen zijn om een auteursrecht te registreren en welke procedures er gevolgd moeten worden om dit te bewerkstelligen. In dit artikel zullen we het auteursrecht onderzoeken omdat het specifiek betrekking heeft op de muziekindustrie om de juiste exploitatie en het te gelde maken van het afgewerkte lied van een artiest te garanderen.

Wil een werk auteursrechtelijk beschermd zijn, dan moet het origineel zijn en in een tastbare vorm zijn vastgelegd, zoals een geluidsopname die is vastgelegd op een CD, MP3 of een ander digitaal geluidsopnameformaat zoals een WAV-bestand. Enkele voorbeelden van auteursrechtelijk beschermd materiaal dat gebruikelijk is in de carrière van een muzikant zijn de eigenlijke liedopnames, de tekst en de onderliggende muzikale compositie, muziekvideo's of andere audiovisuele werken, foto's, logo's of ander beeldmateriaal en elke biografie, website of andere unieke tekstuele informatie die de artiest maakt.

Met name de auteursrechten zoals die gelden voor muziek zijn uniek in die zin dat elk nummer twee auteursrechten heeft. Een daarvan is het auteursrecht op het lied, dat wil zeggen de muzikale compositie, die bestaat uit de teksten en de onderliggende muziek (beat, instrumentaal). Het andere is een auteursrecht op de geluidsopname of "masteropname" zelf. De "C" in de cirkel (©) is de toepasselijke vermelding voor de tekst en de onderliggende muziekcompositie, die beschermd zijn door het "Uitvoeringsrecht" Copyright. De toepasselijke mededeling is een "P" in een cirkel (℗) voor de eigenlijke geluidsopname, die wordt beschermd door het "Copyright voor Geluidsopname". Deze aanduiding is afkomstig uit de International Phonogram Convention en verwijst naar een "Phonogram", dat wordt gebruikt wanneer wordt verwezen naar een soort audio master.

Dezelfde partij of meerdere partijen kunnen rechten hebben op elk van deze afzonderlijke auteursrechten voor dezelfde muziek. Zo werd "All Along The Watchtower" oorspronkelijk geschreven en gecomponeerd door Bob Dylan. Het is vervolgens uitgevoerd en "gedekt" door verschillende artiesten, waaronder Jimi Hendrix. In deze situatie is het auteursrecht op de onderliggende muzikale compositie (de tekst en het muzikale arrangement) eigendom van Bob Dylan (of zijn Uitgeverij); terwijl het auteursrecht op een bepaalde geluidsopname in handen is van Jimi Hendrix (of zijn Platenlabel).

Deze situatie doet zich meestal voor wanneer een zanger slechts betrokken is bij en rechten heeft op het auteursrecht van de geluidsopname van een lied door de eigenlijke aanwezige vocalisten op een nummer te zijn; terwijl de andere partijen die het nummer hebben geschreven, de rechten op de onderliggende muzikale compositie bezitten.

Elk auteursrecht geeft elke eigenaar verschillende exclusieve rechten. Deze omvatten de exclusieve rechten om het werk te reproduceren, inclusief de mechanische reproductie van een muziekstuk op CD's, downloads en vinyl, en om derden toe te staan hetzelfde te doen. Het omvat ook het exclusieve recht om het werk te verspreiden (Spotify, Pandora, YouTube), om afgeleide werken voor te bereiden op basis van het originele werk (sequels, spin-offs), om het werk in het openbaar uit te voeren (concerten) en om het werk in het openbaar te vertonen.

Daarom geeft een auteursrecht de eigenaar over het algemeen het exclusieve recht om kopieën van hun werk in het openbaar te verspreiden door verkoop, verhuur of lease en om het werk in het openbaar uit te voeren of te vertonen, zoals de verkoop van kopieën van een CD of het in het openbaar uitvoeren van een muziekstuk in een restaurant of nachtclub.

In de muziekwereld dragen de liedjesschrijver en componist doorgaans hun auteursrecht op de onderliggende muziekcompositie over aan een uitgeverij, in ruil voor het ontvangen van royalty's voor het schrijven van liedjes. De inkomsten worden over het algemeen gesplitst in de helft, ook al int de uitgever al het geld (met uitzondering van kleine uitvoeringsrechten). Vijftig procent (50 procent) van de inkomsten gaat naar de uitgever, en de andere vijftig procent (50 procent) van de inkomsten wordt verdeeld over de componist, de tekstschrijver, de bewerker, de vertaler, enz. De vijftig procent (50%) die naar de "uitgever" gaat, wordt meestal aangeduid als het honderd procent (100%) "uitgeversaandeel" en de vijftig procent (50%) van de songwriters, arrangeurs, tekstschrijvers, etc. wordt meestal aangeduid als het honderd procent (100%) "songwritersaandeel". Voor een meer diepgaande blik op het uitgeven van geld, zie mijn eerdere artikel over dit onderwerp.

Bovendien wordt het auteursrecht op de geluidsopname over het algemeen overgedragen aan een platenlabel in ruil voor het ontvangen van royalty's voor de verkoop en het in licentie geven van de geluidsopname. Het auteursrecht op de geluidsopname kan eigendom zijn van het label en kan worden beschouwd als een "werk voor verhuur". In deze overdracht kan een mechanische licentie zijn opgenomen, die het label toestemming geeft om de onderliggende muzikale compositie mechanisch te reproduceren op fonogrammen of andere geluidsdragers zoals downloads.

Voor het maken van platen, downloads, tapes en cd's heeft het platenlabel een mechanische licentie van de muziekuitgever nodig. Tot de eerste publieke uitgave van het muziekstuk hebben de songwriter en de uitgever volledige controle over de afgifte van de licenties. Na deze eerste release kan iedereen echter zijn of haar versie van het liedje (een "cover"-nummer) maken door wettelijke vergoedingen te betalen en een verplichte mechanische licentie te verkrijgen.

Een "dwanglicentie" is een licentie die niet kan worden geweigerd door de songwriter (of uitgever), d.w.z. dat er geen toestemming van de songwriter nodig is om zijn lied op te nemen. Op United States is het Harry Fox Agency het belangrijkste agentschap voor mechanische rechten. Het is opgericht door de National Music Publishers Association om deze dwanglicenties te beheren en uit te geven en om de vergoedingen voor de licenties voor mechanische rechten te innen en te verdelen onder de juiste partijen. Wanneer er meer dan één eigenaar van een bepaald auteursrecht is, kan elke mede-eigenaar bovendien het volledige auteursrecht in licentie geven aan een derde, op voorwaarde dat hij verantwoording aflegt aan zijn medeauteur en zijn deel van de royalty's betaalt.

Het is duidelijk dat de muziekbusiness en de rechten die verbonden zijn aan de verspreide werken deel uitmaken van een complex systeem dat in de loop van de tijd is ontwikkeld en verandert met de veranderende landschappen en met de komst van nieuwe technologieën. Daarom is het essentieel voor een maker om zijn rechten op het voltooide werk te beschermen, zodat hij het goed in licentie kan geven en te gelde kan maken.

Dit artikel is niet bedoeld als juridisch advies, want een advocaat en/of een in het vakgebied gespecialiseerde accountant moet worden geraadpleegd.

Tags: auteursrecht auteursrechten in muziek entertainmentrecht aanbevolen met intellectueel eigendom Justin Jacobson master-opname auteursrecht muziek muziekadvocaat podiumkunst uitgeverij tunecore