Dit artikel is geschreven door Justin Jacobson, Esq. UPDATE: Bekijk deel 2 van deze serie hier. ]
In een eerdere tweedelige serie hebben we de traditionele relatie tussen songwriter en muziekuitgever onderzocht, waarbij we enkele standaardclausules hebben bekeken die een artiest in veel uitgave-arrangementen zou aantreffen. In deze eerste aflevering onderzoeken we enkele andere contractuele relaties die kunnen bestaan tussen een muziekuitgever en een songwriter, waaronder een administratieovereenkomst, een co-uitgavecontract en een sub-uitgavecontract.
Administratieve overeenkomsten
Een administratie "deal" is een van de meer recht-toe-recht-aan-recht-aan-recht-aan-recht-aan-recht-aan-recht-aan-recht-aan-recht-aan-recht-aan-recht-aan-recht-aan-recht-aan. Bij dit soort arrangementen draagt de liedjesschrijver geen van zijn uitgeef- of eigendomsrechten op zijn composities over aan een muziekuitgeverij of een andere derde partij. In plaats daarvan behoudt de schrijver deze rechten en sluit hij slechts contracten met de derde om voor een bepaalde periode als "beheerder" op te treden.
De beheerder is belast met de formaliteiten die verband houden met de exploitatie van de compositie van de muzikant en met de bescherming en handhaving van de rechten op het lied. Enkele zaken waar een beheerder mee helpt kunnen zijn het registreren van de composities bij de juiste uitvoeringsrechtenorganisaties, het registreren van de afgewerkte stukken bij het Amerikaanse Copyright Office, het onderhouden van de boeken en platen, het onderhandelen over en het verlenen van licenties aan andere partijen voor het werk en het innen van alle royalty's die verdiend zijn in de gebieden waarvoor het bevoegd is om het werk te dekken.
In wezen behandelt de beheerder al het papierwerk met betrekking tot het verlenen van licenties en het te gelde maken van het lied in ruil voor een specifieke vergoeding of een bepaald percentage van de verdiensten. Deze vergoeding wordt "administratiekosten" genoemd en bedraagt meestal 5-15% van de inkomsten uit de muzikale composities. In bepaalde gevallen kan de administratievergoeding echter meer of minder bedragen, afhankelijk van de omvang van de diensten die door de derde partij aan de tekstschrijver worden geleverd. Soms kan het bedrijf een voorschot betalen aan de eigenaar in ruil voor het administratierecht. Dit voorschot wordt dan meestal terugverdiend uit de door de beheerder geïncasseerde bedragen.
Bovendien zijn dit soort administratieve regelingen meestal exclusief voor die specifieke partij. Dit betekent dat de beheerder de enige entiteit zal zijn met dit soort rechten; dit betekent dus in feite dat geen enkele andere partij licenties mag uitgeven of royalty's mag innen voor het uitgeven van dezelfde composities. De overeenkomst kan van toepassing zijn op een bepaalde compositie, meerdere composities of de gehele muziekcatalogus van een artiest.
Overeenkomsten inzake co-uitgeverij
In situaties waarin de liedjesschrijver en muziekuitgeverij een meer uitgewerkte relatie wensen, kan een co-uitgeverij-arrangement geschikt zijn. Een belangrijk verschil tussen een administratie "deal" en een co-publishing "deal" is dat in een co-publishing overeenkomst de muziekuitgeverij en de schrijver mede-eigenaar kunnen zijn van de auteursrechten op de composities. In de praktijk betekent dit dat de muziekuitgeverij zowel een traditionele uitgeverij als een beheerder van de werken is.
Dit type deal is anders dan de meeste traditionele publishing deals en is over het algemeen gunstiger voor een songwriter. Dat komt omdat de overeenkomst de schrijver voorziet van zijn volledige songwriteraandeel en een percentage van het "uitgeversaandeel" in de compositie. Dit betekent dat de schrijver in potentie 100% van het aandeel van de songwriter en 50% van het uitgeversaandeel in één lied kan hebben. Als we kijken naar de volledige uitgave van het lied, betekent dit dat de schrijver 100% van het "schrijversdeel" van de uitgave-inkomsten krijgt, wat overeenkomt met 50% van de totale inkomsten van het lied en 50% van het uitgeversaandeel van de uitgave-inkomsten, wat de andere 50% van de uitgave-inkomsten van de exploitatie van het lied is. De schrijver verdient dus 75% van de inkomsten in plaats van 50%.
Daarnaast kan een co-publishing overeenkomst worden gebruikt wanneer twee of meer songwriters samenwerken om een lied te maken. Het auteursrecht op het gecreëerde "gezamenlijke werk" is in eerste instantie mede-eigendom van de auteurs van het auteursrecht; wanneer echter elke schrijver zijn of haar aandeel overdraagt aan zijn of haar respectieve uitgeverij, worden de uitgevers dan mede-eigenaar van het auteursrecht op het lied. Daarom is de compositie in veel situaties, vooral wanneer er meerdere gevestigde artiesten bij betrokken zijn, vaak eigendom van en/of in beheer bij twee of meer uitgevers, aangezien elke schrijver doorgaans zijn eigen muziekuitgeverij-arrangement heeft.
In het algemeen heeft elke mede-eigenaar het recht om niet-exclusieve rechten op het gehele lied te verlenen aan een derde, zonder medeweten of toestemming van de andere eigenaar. Deze niet-exclusieve toekenning van rechten is beperkt tot de exploitatie in de United States; net als in landen buiten de United States, kan deze verschillen en in plaats daarvan kan de toestemming van alle mede-eigenaars van een werk vereist zijn om licenties van derden uit te geven. Wanneer een niet-exclusieve licentie wordt uitgegeven door een partij, moet deze partij de andere mede-eigenaren verantwoorden en betalen in hun evenredige delen van het werk.
In co-publishing overeenkomsten kan een belangrijke beslissing tussen de verschillende uitgevers die mede-eigenaar zijn van één lied, zijn welke uitgever het lied uitsluitend zal "administreren". Administratie is namelijk een waardevol recht, alsof één uitgever alle inkomsten uit een lied int en dat bedrijf vervolgens rente mag verdienen over de geïnde bedragen tot de datum waarop het de andere uitgever en de schrijvers royalty's moet betalen. Het uitgeven van licenties is daarom een goed idee om een exclusieve beheerder te hebben.
In de volgende aflevering wordt gekeken naar de mogelijke administratieve mogelijkheden binnen een co-uitgaveovereenkomst en naar een onderzoek naar subuitgave. Het is belangrijk om te weten dat elk individu andere eisen stelt, dus het is het beste om met een gekwalificeerde advocaat of professional te overleggen bij het bepalen van de beste handelswijze voor een bepaalde muzikant.
Dit artikel is niet bedoeld als juridisch advies, want een advocaat die gespecialiseerd is in het vakgebied moet worden geraadpleegd.
Justin Jacobson is een entertainment- en media-advocaat voor The Jacobson Firm, P.C. in New York City. Hij leidt ook Label 55 en gaf les in de muziekindustrie aan het Institute of Audio Research.
Tags: administratie overeenkomsten overeenkomsten co-publishing met uitgeven sub-uitgave