Dit artikel is geschreven door Hugh McIntyre.
Het is tegenwoordig bijna onmogelijk om iemand in de media een e-mail te laten openen die je over je muziek hebt gestuurd. Iedereen schreeuwt om de aandacht van een relatief klein aantal schrijvers, redacteuren, playlisters, beïnvloeders en bloggers, en het wordt steeds moeilijker om met de week (of zo lijkt het) door te breken en op te vallen.
U kunt urenlang bezig zijn met het opstellen van het beste persbericht en ervoor zorgen dat uw e-mail alle informatie bevat die iemand over u zou kunnen schrijven, maar onthoud: ze zullen het nooit zien als ze het niet openen.
Als iemand die nieuwe muziek of opkomende talenten werpt, moet je een buitensporige hoeveelheid tijd doorbrengen om ervoor te zorgen dat je het beste gebruik hebt gemaakt van het waardevolle onroerend goed in je vakgebied. Het is misschien niet mogelijk om veel te schrijven, maar ik ben blij om een aantal tips te delen die ik zie dat zo veel muzikanten geen rekening houden met dat zou het verschil kunnen maken.
Wees eerlijk
Iedereen die de hand reikt aan de pers in een poging zichzelf te promoten, voelt de drang om zijn of haar prestaties en positie te bespreken en zijn of haar carrière een impuls te geven. Dat mag dan wel menselijk zijn, maar het is een fout die je kan kwetsen als je overboord gaat. Je moet je vrij voelen om jezelf te beschrijven als getalenteerd, stijgend, bubbelend onder, het volgende grote ding (oke, misschien is dat een beetje grandioos), vooral als je iets in je arsenaal hebt dat die bijvoeglijke naamwoorden kan ondersteunen.
Wat je niet moet doen is jezelf een popster noemen als je net je eerste single hebt uitgebracht. Lieg niet en gebruik geen zinnen of woorden die helemaal geen zin hebben omdat je denkt dat ze je beter zullen laten klinken, en overtuig daarom een redacteur of schrijver om je muziek te bedekken.
Er is een verschil tussen een kleine hyperbool en een volledige onwaarheid, en je moet oppassen dat je het ene niet voor het andere verwart. Geloof me, als je er op staat dat je een hitsige rapper bent, en de persoon die de e-mail ontvangt heeft nog nooit van je gehoord... dan beginnen jullie twee niet op de goede weg.
Vergelijkingen - Ja of Nee?
Bands, managers en PR-mensen hebben allemaal verschillende ideeën over de vraag of het vergelijken van de ene act met de andere goed of slecht is, en iedereen heeft een geldige mening over dit onderwerp. Persoonlijk vind ik ze erg behulpzaam, en ik stel het zeer op prijs als iemand uit zijn dak gaat om te wijzen op solide, waarheidsgetrouwe (dat woord weer) overeenkomsten tussen muzikanten.
Als je bijvoorbeeld nummers helemaal alleen op je akoestische gitaar opneemt, kun je namen als John Mayer, Shawn Mendes of James Taylor in je onderwerp gebruiken. Je zegt niet dat je net als zij bent, maar je zit in dezelfde trant. Dit laat een journalist toe om door hun inbox te bladeren en een act te identificeren die misschien in hun straatje past, als ze van dat geluid houden, of misschien een die perfect zal zijn voor een of ander stuk waar ze aan werken.
Kunstenaars die erop staan dat ze met niemand vergeleken kunnen worden of dat ze muziek maken zoals niemand ooit eerder gehoord heeft... ze liegen tegen zichzelf, en ik denk dat ze daardoor hun kansen op dekking schaden.
Beschrijvingen
Als je besluit dat je je muziek liever niet met iemand anders vergelijkt, dan is dat aan jou, maar er is een andere manier. In plaats van andere populaire acts op te sommen, kunt u specifieke descriptoren en bijvoeglijke naamwoorden opnemen in uw e-mailonderwerpregel. Woorden als zomers, hartverscheurend, hard, slaapkamer en clubklaar vertellen je meteen hoe het nummer eruit zal zien voordat iemand op play heeft gedrukt.
U kunt ook overwegen om genretitels te gebruiken, zoals rock of rap, of misschien kunt u dieper duiken. Emo-akoestiek, Noorse black metal, trap-pop en lo-fi indierock krijgen dezelfde klus ook geklaard.
Ook hier weet ik dat er veel kunstenaars zijn die het gevoel hebben dat hun kunst niet met enig genre te beschrijven is, maar dat is waarschijnlijk niet het geval, en als dat wel zo is...dan wil ik echt horen wat je hebt bedacht.
Wees niet onaangenaam.
Bij het schrijven van e-mailonderwerpregels is het eerste wat iedereen wil doen, opvallen. Natuurlijk wil je ervoor zorgen dat je bericht wordt geopend, maar je wilt niet overboord gaan en onaangenaam zijn, en je zou verbaasd zijn hoe vaak dit gebeurt.
Voel je vrij om symbolen, getallen, interpunctie... wat je ook maar goed voelt, maar als je iets uitprobeert, wil je het misschien eerst door een paar vrienden of mensen in het bedrijf laten uitvoeren. Er is een duidelijk verschil tussen dit:
Pop-Punk Band Rocks Hard Met Nieuwe Single!
En dit:
***🚨Pop-Punk Band Rocks Hard Met Nieuwe Single!!! ~MUST! COVER! 🚨
Er is aandacht voor, en dan is er gewoon onprofessioneel.
Gebruik hun naam
Gebruik waar mogelijk de naam van de persoon die u e-mailt. Dit is zo'n eenvoudige suggestie, maar het is zo effectief dat het eigenlijk de moeite waard kan zijn om de tijd te nemen om het nodige onderzoek te doen om er zeker van te zijn dat u ieders bericht aanpast.
De meeste muziekjournalisten ontvangen honderden e-mails per dag, en de overgrote meerderheid daarvan zijn algemene berichten die naar iedereen worden gestuurd. Inmiddels zijn de schrijvers gewend geraakt aan elke missive van elke PR-persoon op de planeet die zijn weg naar hun inbox vindt, zonder dat er wordt nagedacht over wie ze zijn, wat ze leuk vinden of wat ze behandelen. Het hele systeem is een puinhoop geworden, dus als je ze kunt laten zien dat je een behoorlijke hoeveelheid van je eigen tijd hebt doorgebracht en die van hen respecteert, heb je een veel betere kans om met iemand te spreken die je misschien kan helpen.
Je hoeft niet gek te worden met dit idee, hou het gewoon simpel en persoonlijk. Oh, en je wilt de naam van de ontvanger zowel in de onderwerpregel als in de e-mail vermelden, ten minste één keer.
Outlet helpt ook
Als je de naam van de schrijver niet hebt (soms is het moeilijk te zeggen wie het bericht dat je verstuurt zal openen), kun je de outlet in je e-mailonderwerpregel opnemen. Ook hier geldt dat veel PR-bedrijven honderden of duizenden e-mails tegelijk versturen, zonder dat er tijd wordt besteed aan het uitzoeken van iemand. Als u denkt dat uw nieuwe nummer, video of album perfect zou zijn voor een blog die betrekking heeft op het soort muziek dat u maakt, maak dat dan bekend op de enige plaats waar de journalist het zal zien... voordat ze uw bericht openen, natuurlijk.